Vi har no i hovudsak tatt i bruk den nye ordninga for Gravferd. Det serut til at folk set pris på henne, og slik vi nyttar ordninga har ho nok meirbibelsk fylde og er tettare på både sorga og det kristne håpet enn den gamle.
Vi vil minne om nokre av Kyrkja sine føresetnader rundt ei gravferd ikyrkja.
Gravferd er ei handling med gudstenestleg karakter. Når ein person somhøyrer inn under Den norske kyrkja døyr, må dei pårørande snarast råd takontakt med presten eller kyrkjekontoret, og gjere avtale om tid for gravferda,gjerne før ein tek kontakt med gravferdsbyrå. Gravferd skal til vanleg haldastinnan 8 dagar etter dødsfallet. Tidspunkt vert fastsett av kyrkjeverja i samrådmed pårørande og dei kyrkjeleg tilsette.
Gravferd vert førebudd ved at presten har ei sorgsamtale med dei nærastepårørande.
Dei einskilde delane, så som pynting og symbolbruk, må førebuast medtanke på at gravferd er ei kyrkjeleg handling med gudstenesteleg karakter. Einbør syne måtehald med bruk av lys, kransar, blomar og liknande. Presten ser tilat gravferdsbyrå eller andre som har oppgåver i samband med gravferda, utførerdesse såleis at gravferda kan gjennomførast på ein god og verdig måte i samsvarmed den kyrkjelege tradisjonen og gjeldande liturgi.
Salmar og songarskal føreåt godkjennast av den presten som har tenesta. Normalt kan ein nytteutvalet i dei kyrkjelege salmebøkene og Sangboken. Det er vanleg, men ikkjenødvendig, at songane blir trykte på eit eige ark. Presten skal også godkjenneuttrykksformer for særs heider til den avlidne og andre tiltak som folk ynskjeri tillegg til sjølve gravferdsliturgien. Det same gjeld opptak av bilete, filmeller lyd.
All musikk som skal framførast, må godkjennast av kantor på førehand. Viønskjer at det vert nytta ”levande”/akustisk musikk i kyrkja.
Det må ikkje haldast tale ved ei eventuell kransepålegging utan atpårørande som syter for gravferda, har gjeve samtykke til det.
Ei minnegåve kan takast opp i våpenhuset eller ved utgangen på veg tilgrava.
Jordpåkastingaskal ein ha ved grava. Som reint unntak kan presten avgjere at jordpåkastingaskal vere i kyrkja når ytre tilhøve eller tungtvegande personlege grunnar krevdet. Det trengst til vanleg 6 personar til å bere båra, og 4 personar til å senke båra ned i grava.
I den førstesøndagsgudstenesta etter gravferda vil kyrkjelyden minnast den/dei som ergravlagd(e) i samband med kunngjeringane.
Treng de sompårørande hjelp til noko, står visom er tilsette i kyrkja til disposisjon. Ikkje nøl med å ta kontakt dersom detrur vi kan vera til hjelp.
Eit ord frå denHeilage Apostel til sist som vi no les i kvar gravferd:
”Død, kvar erdin brodd? Død, kvar er din siger?..Men Gud vere takk, som gjev oss siger vedvår Herre Jesus Kristus!”(1.Kor.15,55-57)
sokneprest@kyrkja.net